Bardzo chciałam mieć kawałek ziemi. Właściwie ogrodu. Nie miałam pojęcia według jakiego klucza szukać. Czy zwyczajnie, kawałka pola? Ktoś ze znajomych podpowiedział, że lepiej kupić siedlisko. Zagrodę, chatę z ogrodem. Ba, tylko takie są zazwyczaj w opłakanym stanie. I tak było. Szukać trzeba było długo. Bo albo dom rozwalał się, albo sąsiedztwo innych gospodarstw zbyt bliskie. To nie tak, że nie chciałam obecności sąsiadów. Ale prywatność była dla mnie ważna. W końcu moja rodzina to mieszczuchy, którzy lubią miasto, ale potrzebują odpoczywać z dala od niego.
Kiedy miałam już swój wymarzony wiejski dom, przyszedł czas by zakasać rękawy. Chata z 1935r. miała wiele uroku. Cała z prawdziwego bala, okiennice drewniane, w środku wiele kuchennych akcesoriów w niezłym stanie. Ale niektóre pomieszczenia nie przypominały mieszkalnych. Do odnowienia pozostawała kuchnia i pokój, w drugim zamiast podłogi świeciło klepisko, brak sufitów i wykończonych ścian. Łazienka pełniła rolę składziku na ziarno, zaś strych…..tam nie było nic. Ogród zaś uspakajał pięknymi starymi drzewami. Trzeba było jednak posiadać wielką wyobraźnię, by w gąszczu dzikich malin, różnych krzaków i perzu, widzieć przyszły ogród. Ja to zobaczyłam oczami wyobraźni. Miałam wielki zapał. Pragnienia i marzenia.
Ruszyły widły, szpadle, młotki, szczotki, mopy i setki wiader wody. Wywieźliśmy niezliczoną ilość śmieci. Trudno zliczyć przez ile weekendów odkrywałam swój raj. Ale udało się. W tym raju wreszcie mogliśmy odpoczywać. Tu nasz syn spędzał każde wakacje. A wakacje były niezwykłe. Bo jako miejskie dziecko, miał szansę poznać dzikie zwierzęta i te domowe. Śmiać się na widok zająca szaraka i dziwić się widząc łosia. Karmił i oswajał wiejskie psiaki i bawił się z półdzikimi kotami. To tu uczył się jeździć na małym rowerku. Tu zaliczył pierwsze otarte kolana. Tu jeździł na wozie z sianem. I tu uczył się jeździć na oklep na koniku Kazi. W naszym wiejskim wakacyjnym domu bawił się z wiejskimi dziećmi. Poznawał ich zwyczaje i rozumiał ich gwarowy język. Z wielką radością wspominam widok umorusanego jagodami syna. To od zajadania się pysznymi pierogami.
W leśnych przygodach towarzyszyły nam często dzieci z sąsiedztwa. Chadzaliśmy gromadką, rozmawiając o dziecięcych sprawach. Pochód zamykały moje wesołe psy. Miały raj na ziemi. I wiele psich spraw do wywąchania w trawie. To miejsce zawsze było pełne radości. Wiele szczęśliwych lat spędziliśmy w naszym wiejskim domu.
Teraz oddaję ten dom Tobie. Może tak jak nam uda Ci się spędzić wspaniałe chwile, przeżyć swoje radości. Być świadkiem zaskakujących zachowań zwierząt. Podglądać ich zwyczaje. Towarzyszyć swoim dzieciom w zabawach, a psim ulubieńcom podarować swobodę.
Życzę wspaniałych wakacji.
W mojej okolicy w 1991r. Został utworzony rezerwat faunistyczny Moczydło. Zajmuje 58 ha w Leśnictwie Stoczek. Przedmiotem ochrony jest śródleśne jeziorko wraz z otaczającymi je torfowiskami i drzewostanami wspólnie tworzącym miejsca lęgowe rzadkich gatunków ptaków i płazów. Stwierdzono tu ponad 60 gatunków ptaków lęgowych m.in. Perkozek, kaczek krzyżówek, czernicy i cyraneczki, kurki wodnej, błotniaka stawowego i brodźca samotnego. Zalatują tu również żuraw, cyranka, rybitwa zwyczajna i mewa śmieszka. Z okolicznymi lasami związane są takie gatunki jak: jastrząb, myszołów, kruk i turkawka dzięcioł, pokrzewek i muchołówek. Gromadę płazów reprezentuje żaba wodna oraz ropucha szara i zielona.
Głosy ptaków można posłuchać pod linkiem:
